گرم بود و تخت بالا هم بودم گرم تر.پتو رو اوردم و روی زمین خوابیدم.نزدیک صبح از خواب پریدم نگاهی به ساعت گوشی انداختم فکر کردم کلاسم دیر
شده اما ساعت شش بود.باد بود..
ساعت ده کلاس داشتم..کلاس تاریخ پیامبر اسلام..تمام هم نمیشد
ابجی سر کلاس که بودم زنگ زد..نمیشد که جواب داد
کلاس تموم شد.غذای سلف کوبیده بود و قیمه بادمجون هیچ کدومو دوست نداشتم و رزرو نکرده بودم داشتم میرفتم تریا که یه کوفتی بخورم که دوباره زنگ زد ابجیم.صداش گرفته بود گریه کرده بود گفت نه سرما خوردم .گفت حال بابا بده گفت دکتر گفته اگه کسی رو دارین که دوره بگین بیاد که دیگه امیدی نیست
گفت فردا بیا
گفتم فوت کرده؟گفت نه.ولی بیا
وسط دانشکده سرگردون بودم دو روز بعدش میان ترم زبان داشتم نمیدونستم برم با استاد صحبت کنم.نمیدونستم چی کار کنم اصلا
بهارو دیدم بهش گفتم گفت بریم خوابگاه.دستم رو گرفت و برد
فهیم و بهار میگفتن دکترا یه چیز میگن حالا فردا صبح زود برو.
پیام اومد یه متن بود بعدشم تسلیت
یکی از دوستام بود
گیج و منگ بودم.گفتم من الان میرم
بهار هم اومد..با سواری رفتیم.اهنگ گذاشته بود اهنگای شاد
جونی جونم یار جونوم ...
و من زار میزدم
بهار سر راننده داد زد که صداشو کم کنه..
بعد رسیدیم مشهد و واسه دو سه ساعت بعدش اتوبوس داشت
بهار سوئیشرتش و داد بهم
خودش موند ترمینال که دوستش بیاد دنبالش
اون شب براش خاطره شده بود تا چند سال تعریف میکرد از یخ زدنش تو ترمینال
و من سوار اتوبوس شدم
سرم رو شیشه بود و گریه میکردم.
راننده آهنگ گذاشته بود: «عذاب وجدان نگیر من حلالت کردم »و من گریه کردم
«خوش به حالتون دوتایی رفتین خوش به حالتون» و من گریه کردم.
رسیدم.شهر خالی بود شهر سوت و کور بود
دو کوچه ای که با ابجیم پیاده رفتیم داشت تعریف میکرد
میگفت منتظرت بوده
گفت یکی از لباساتو انداختیم رو صورتش
گفت چند روز چشاشو باز نکرده.
گفت ساعت شش فوت کرده
گفت اون ساعت از خواب پریده هم خودش هم شوهرش
گفت زهرا هم تو خونه خودش از خواب پریده
منم از خواب پریده بودم.
گفت مردها صبح زود برای دفن میرن و از زنا کسی نمیره
بعد رسیدیم خونه یه پارچه سیاه زده بودند بالای در
یعنی نیستی یعنی رفتی
بعد گفت ما همون صبح زود دفنش کردیم
میترسیدیم بخوای خودتو برسونی حالت بد شه
حق خداحافظی رو ازم گرفتن
بی خداحافظی؟
ده آذر بود..یکشنبه بود..
الانم ده آذره یکشنبه است..
تخت بالام..گرمه