پرنده گفت: «چه بویی، چه آفتابی، آه

      «بهار آمده است

     «و من به‌جستجوی جفت خویش خواهم رفت»

 

      پرنده از لب ایوان

     پرید، مثل پیامی پرید و رفت

     پرنده کوچک بود

    پرنده فکر نمیکرد

    پرنده روزنامه نمیخواند

    پرنده قرض نداشت

   پرنده آدمها را نمیشناخت

 

   پرنده روی هوا

   و بر فراز چراغ‌های خطر

  در ارتفاع بی‌خبری میپرید

  و لحظه‌های آبی را

 دیوانه‌وار تجربه میکرد

 

  پرنده آه، فقط یک پرنده بود

 

فروغ فرخ زاد-تولدی دیگر